Het woord "Oesh" wordt internationaal als "OSU" geschreven en daarom vaak verkeerd (letterlijk) uitgesproken. De algemene betekenis luidt wanneer
een leerling ernaar vraagt, zoiets als: Ik heb het begrepen, goede middag, goede morgen, tot ziens, ja, nee, enz.
Het is dus in het algemeen een Karategroet en behoort bij het gehele Budo. Vaak staat men niet stil bij de diepere betekenis van dit woord. De uitroep van "Osu" binnen de dojo en op straat kweekt
een verwantschap. Je bent een geaccepteerd medelid van een bepaalde groep en je geeft daar uiting aan. Het is te vergelijken met de vlag van een land of een club waartoe men behoort. Komt de
leerling op een hoger, meer volwassen niveau dan is het volgende van belang. Het woord is een afgeleide uit twee woorden, namelijk:
-
OSAERU Het beteugelen van de geest
-
SHINOBU Het verdragen van pijn en ongemak
Voorbeeld:
Tijdens het gevecht in de dojo wordt je geraakt of geworpen. Een karateka is, binnen zijn leerproces, in staat dat te accepteren. Op dat moment roept hij "Osu!" In
de zuivere betekenis neemt hij dus geen wraak en accepteert het punt van de ander (osaeru). Ook incasseert hij de eventuele pijn en het ongemak wat daarmee is verbonden (shinobu). De innerlijke
zijde is dus moeilijker en dieper van betekenis. Hieruit blijkt dat als men op dat gebied wil gaan presteren offers zal moeten brengen. Dit zijn zowel geestelijke als lichamelijke offers. Dit
houdt nauw verband met de 5 gouden regels.
-
De geest wordt snel afgeleid als het in de dojo rumoerig is. Alleen datgene wat op dat moment wordt behandeld, is belangrijk voor hem/haar die het echt wil
leren. Dus: wees geconcentreerd bij de uitleg die op dat moment wordt gegeven. Het zich "leeg" maken dus: OSAERU (het beteugelen
van de geest!)
-
Als je na afloop van de Renshu (training) niet bezweet in de kleedkamer terugkeert, is er geen sprake van inspanning in
welke vorm dan ook geweest. Men heeft niet meegedaan! De mentale inzet moet dus worden verbeterd. Hiermee duidt men dus de weg aan van het lijden en het ongemak en de pijn die hiermee
parallel loopt. Dus:
-
SHINOBU (Het verdragen van pijn en ongemak)
De macht van de meester zetelt niet in de kracht van zijn spieren maar in de superioriteit van zijn geest...